“Mogen de woorden van mijn mond, en de overleggingen van mijn hart U welgevallig zijn, O Here, mijn Rots en mijn Verlosser”.
Psalm 19:15
Door Willy Breuer-Schriever
Wat spreken we per dag toch ontzettend veel woorden uit, tegen elkaar en tegen onszelf. Vooral wanneer het niet mee zit en de overste van deze wereld zijn pijlen op ons afvuurt. Ja, dan kunnen we er wat van: “Ik ben ziek, het kan wel weken duren voordat ik weer beter ben”. “Ik ook altijd”, “Zie je nou, een ongeluk komt nooit alleen”, “Ik krijg nooit een nieuwe baan”. Enfin, we kennen ze allemaal wel. Uitspraken, die op dat moment realiteit zijn, omdat we ons ziek en belabberd voelen, zwak zijn of wanhopig zijn.
Onbewust spreken we woorden uit, die God niet welgevallig zijn, maar waar de tegenpartij voor smelt. We zijn op zoek naar een streling van de ziel; het gevoelsleven, en helaas, dit is een ongerechtigheid die scheiding brengt tussen ons en de beloften van Gods Woord. God zegt immers dat wij vernieuwd behoren te zijn door de vernieuwing van ons denken. Denken zoals God denkt, spreken zoals God spreekt, handelen zoals Hij handelt.
“…En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene…” (Romeinen 12:2).
God leert ons om juist nièt naar de omstandigheden te kijken. Hij leert ons om ons geloof op Hem te vestigen en Zijn Waarheden uit te spreken. In Marcus 11:23 zegt Jezus dat we tot de berg (probleem) moeten gaan spreken in geloof. Hij leert ons niet om óver de berg te spreken. Dat wil niet zeggen, dat we het probleem moeten ontkennen. Maar dat betekent wel dat wij ons dienen te richten op dat wat Hij in Zijn Woord zegt en te geloven, dat dat de Waarheid is. Dat lijkt in strijd met de omstandigheden. In 1 Korinthe1:27 zegt Paulus:
“wat voor de wereld dwaas is, heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en wat voor de wereld zwak is, heeft God uitverkoren om wat sterk is te beschamen…”
Het lijkt misschien vreemd als wij de Beloften van God uitspreken en er nog geen verandering waarneembaar is. Maar God leert het ons wel!
“…Die het niet zijnde tot aanzijn roept” (Romeinen 4:17) .
De Bijbel staat boordevol geloofshelden, die hun geestelijke ogen gebruikten en die door alle omstandigheden heen zich hielden en handelden naar datgene wat God gesproken had. En niet één keer faalde Gods Woord!
Ook wij behoren Gods Woord, het tweesnijdend zwaard, te gebruiken om stand te houden tegen de overste van deze wereld. Het Woord van God hanteren we door dit met ons hele hart te geloven en met onze mond te belijden.
“…Nabij u is het woord, in uw mond en in uw hart, namelijk het woord des geloofs, dat wij prediken. Want indien gij met uw mond belijdt, dat Jezus Heer is, en met uw hart gelooft, dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult gij behouden worden; want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot behoudenis. Immers het schriftwoord zegt: Al wie op Hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen…” (Rom. 10:8-11).
Verlangt u er ook zo naar om Hem welgevallig te zijn?
